Sara blogt!
Wat denken jullie: herkenbaar of crazy?
Weet je nog… die keer dat ik zei ‘dag Maria’… maar je bent eigenlijk een Lizette? Weet je nog… die keer dat ik enthousiast achter de toog dook om je bestelling roosjes te nemen… maar toen ik terug opkeek met die bos bloemen in mijn hand, zag ik een verwarde blik waaruit duidelijk bleek dat je geen roosjes besteld had. Was jij dan niet Simonne? Weet je nog… dat ik je vroeg hoe het met je dochter was die samen met de mijne in de klas zit… maar blijkbaar heb je 2 zonen op een andere school dan waar de mijne gaan… Niet gemakkelijk voor jou, want jij zit met een verwarde blik… Niet gemakkelijk voor mij… want ik word knalrood en moet mezelf hieruit zien te praten.
Prosopagnosie of gelaatsblindheid, zo is de naam van mijn ‘aandoening’. Niets heel erg, hoogstens ongemakkelijk. Zeker als je een job hebt, waarin verwacht wordt dat je iedereen kent, en ook iedereen van iedereen, en…
Ik zie mensen namelijk in hokjes en vakjes en categorieën. Bij mij zit iedereen in een hokje en onder dat hokje zie ik iemand zijn naam en alle achtergrond die ik er van ken. Gemakkelijk, want als jij de winkel binnenkomt, haal ik de info en natuurlijk je naam uit dat hokje en zo kan ik je begroeten en een aangenaam praatje maken. Zo gaat dat in mijn hoofd 
Maar met mijn hokjessysteem is een probleem. Er zitten soms 2 tot soms wel 4 mensen in eenzelfde hokje.
Dus als jij Simonne, samen met Lizette in een hokje zit, omdat jullie bv een héél klein beetje op elkaar lijken… Dan ben ik in de war en moet ik even afwachten of ik je stem herken, je manier van bewegen, je type van aankopen, je kledingstijl,… en dan in de meeste gevallen: ‘ping’ dan weet ik het ineens. Jij bent zeker Simonne.
Dus nadat ik determinerend-gewijs ontdekt heb wie je bent, kan ik rustig ademhalen en je bedienen van je bloemen, of je vragen hoe het met je dochter gaat die bij de mijne in de klas zit, of…
Maar je hoort het; af en toe een klein foutje met een gemiddelde van 1 per dag en 1 zware misser per week, is de kans groot dat ik jou mss een keertje Ann noem, maar je bent eigenlijk een Greet.
En als je dan ziet dat ik een beetje rood word, dat ik een beetje begin te schuifelen,… dan weet je dat je niet alleen in dat hokje zit in mijn hoofd, maar je hebt daar gezelschap!
Dus als jij Simonne, samen met Lizette in een hokje zit, omdat jullie bv een héél klein beetje op elkaar lijken… Dan ben ik in de war en moet ik even afwachten of ik je stem herken, je manier van bewegen, je type van aankopen, je kledingstijl,… en dan in de meeste gevallen: ‘ping’ dan weet ik het ineens. Jij bent zeker Simonne.
Dus nadat ik determinerend-gewijs ontdekt heb wie je bent, kan ik rustig ademhalen en je bedienen van je bloemen, of je vragen hoe het met je dochter gaat die bij de mijne in de klas zit, of…
Maar je hoort het; af en toe een klein foutje met een gemiddelde van 1 per dag en 1 zware misser per week, is de kans groot dat ik jou mss een keertje Ann noem, maar je bent eigenlijk een Greet.
En als je dan ziet dat ik een beetje rood word, dat ik een beetje begin te schuifelen,… dan weet je dat je niet alleen in dat hokje zit in mijn hoofd, maar je hebt daar gezelschap!
Dus lieve klant… ik zie je graag en ik maak graag een praatje met je… maar alsjeblief; als je de winkel binnenstapt: laat me dan snel het geluid van je stem horen, beweeg je zoals anders, kies telkens dezelfde type bloemen, doe niet te zot bij de kapper, doe geen kleren aan die je anders niet zou aandoen,… zodat de kronkels in mijn hoofd genoeg info hebben om te ontcijferen wie je bent.
Maar lieve klant… ik zie je graag. Of je nu een Maria of een Lizette bent… Je bent welkom!